Ылын-ылын войвылын мича расъяса пармаын олiс-вылiс мудер ош Иван Шурик. Гожӧмбыд чӧскыд вотӧс сёйӧм бӧрын небыд нитш вылын куйлiгӧн юрсьыс некыдз эз пет ӧти мӧвп. Парма-вӧрыс сэтшӧм ыджыд, а весиг ӧти велӧдчанiн абу!

Ӧти мича асылӧ ош корис вӧрпаясӧс да гораа шуис:

– Аски кӧкъямыс час кежлӧ локтанныд ставӧн велӧдчыны! Танi неылын эм ыджыд вӧр керка, сэтчӧ важӧн нин некод оз волы. Тайӧ лоас миян школа!

– А мый сэтшӧмыс школа? Сэнi вердӧны? – юалiс кӧин.

– Школа – тайӧ урокъяс, костъяс, гортса удж да весиг пажын кад! Школаӧ ветлӧдлӧны выль тӧдӧмлунъяс босьтӧм могысь, – вочавидзис Иван Шурик.

Вӧрпаяслы кажитчис татшӧм мӧвпыс, ӧдйӧ котӧртiсны гортлань, а ош мунiс вӧр керкаӧ дасьтыны класс.

Мӧд асылӧ вӧрыс шызис, ставӧн тэрмасисны велӧдчанiнӧ. Югыд вежӧсын найӧс виччысисны партаяс вылын куйлысь мича серпасъяса небӧгъяс, пу улӧсъяс, стенын ӧшалiс ыджыдсьыс-ыджыд пӧв, а бӧкас – сюмӧдысь вӧчӧм мел дозмук. Вӧрса пемӧсъяслӧн весиг вомыс воссьылiс шемӧсмӧмысь!

Сӧмын руч эз кӧсйы мунны школаӧ. Сылы дыш вӧлi вӧчны готса удж. Пыр сӧмын и шуӧ: «Колантор тайӧ тiян велӧдчӧмныд!»

Быд асыв вӧрпаяс тэрмасисны школаӧ. А руч пыр гусьӧн видзӧдiс да мыйкӧ майшасис…

Вежон мысти бура велӧдчӧмысь Иван Шурик козьналiс кӧчлы морков, кӧинлы – кампет, урлы – кольяс. Радлысь пемӧсъяс кутiсны ворсны-чеччавны, а сэсся пуксисны вӧчны гортса удж. Тайӧ кадӧ руч видлалiс мича серпасъяса небӧгъяс, ранецъяс да чӧскыдторъяс. Медбӧръяӧн нин босьтiс дневник, аддзис бур оценкаяс да гора бӧрдзис! Вӧлӧмкӧ, сiйӧ эз кӧсйы кольны велӧдчытӧм пемыд пемӧсӧн.

Дзонь лун вӧрпаяс велӧдiсны ручӧс сыӧ, мый тӧдiсны нин асьныс, а мӧд луннас ӧтлаын котӧртiсны школаӧ. Найӧс виччысис ыджыд тӧдӧмлунъясӧ кузь туй!

Серпасыс Валерия ЛАПШИНАЛӦН